Asielzoekers kraken nieuwe panden in de Ten Katestraat

Marc Kruyswijk

De stad is weer een opvangplaats voor vluchtelingen rijker. Krakers bezetten gisteren twee woningen en een bedrijfsruimte in de Ten Katestraat. De eerste bewoners namen gisteravond hun intrek in de ‚Vluchtmarkt‘.

De uitbreiding van het aantal opvangplaatsen was noodzakelijk omdat de Vluchtgarage in Zuidoost uit zijn voegen barst, zegt één van de vluchtelingen.

‚We hebben nu 105 mensen in Zuidoost en het zit echt helemaal vol. Maar er melden zich steeds weer nieuwe mensen die op zoek zijn naar opvang. Daarom zijn we blij dat die mensen nu hier terechtkunnen.‘

De krakers verwachten nog ongeveer twee dagen bezig te zijn met het aanleggen van toiletten en douches en het regelen van elektriciteit, vertelt één van hen. ‚Het zijn totaal uitgewoonde huizen waar al jaren niets aan is gedaan. Als het leegstaat, is het toch veel beter dat er een goede bestemming voor wordt gezocht. De opvang van de vluchtelingen vinden wij een heel goede zaak.‘

Slechte plaats
Volgens één van de vluchtelingen spelen zich in Zuidoost mensonterende toestanden af en wordt het hoe langer hoe meer onleefbaar voor de bewoners. ‚Vooral vrouwen voelen zich enorm onveilig. Zoveel nationaliteiten en culturen en allemaal mensen die onder hoogspanning staan: het is een slechte plaats geworden.‘

Het is de bedoeling dat er op de Vluchtmarkt etages speciaal voor vrouwen komen. De onderste van de in totaal vier woonlagen zou dan bestemd moeten worden voor mannen, zodat de vrouwen zich op de bovengelegen verdiepingen iets beschermder voelen, zegt een van de krakers.

De twee gekraakte sociale huurwoningen zijn van woningcorporatie Rochdale. Binnen zien ze er inderdaad uitgewoond uit, voor zover dat van buitenaf zichtbaar is. De krakers laten niemand naar binnen totdat ze klaar zijn met hun werkzaamheden, zeggen ze.

Buren
Marktkoopman Danny, die doordeweeks enkele meters verderop zijn vaste plekje heeft met kaas en vleeswaren, komt toevallig door de Ten Katestraat en neemt ongerust poolshoogte. Zijn opslagruimte bevindt zich recht onder de gekraakte woningen en de deur die is geforceerd om binnen te komen, wordt de laatste jaren alleen door hem gebruikt.

Hij blijft er ontspannen onder als hij ziet dat zijn opslag zelf met rust is gelaten. De vluchtelingen en de krakers worden er door hem persoonlijk op aangesproken. ‚Je mag doen wat je wil, als je maar van mijn spullen afblijft, goed?‘ Hij kijkt zijn gesprekspartner indringend in de ogen. ‚Dan is het vanaf nu dus jouw verantwoordelijkheid.‘ Het gesprek wordt afgesloten met een stevige handdruk.

via Het Parool